Τρίτη 24 Ιουλίου 2007

Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΑΛΜΥΡΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ




Λοιπόν η παρακάτω αφήγηση έχει αστεία αρχή. Πώς ανακάλυψα ένα κόμικ ήρωα, εξαιτίας μιας χυλόπιτας... Θα ταν το 1999, δεν θυμάμαι και καλά αλλά υπάρχει ένα μαγαζί στο Β... (δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμη) στο οποίο κάποιοι φίλοι πηγαίνανε καμιά φορά. Ένα βράδυ πήγα μαζί τους για μια γκόμενα που είχε η παρέα. Αφού δεν πήγε η υπόθεση όπως ήθελα, όχι και αναμενώμενο, αποφάσισα να ασχοληθώ με το αγαπημένο μου χόμπι... το ποτό. Αντί όμως να αράξω στο bar σαν πολιτισμένος πότης (η λέξη για το μεθύσι απο ξένο ποτό, αν μεθάς απο κρασί, ούζο, τσίπ'ρα είσαι μπεκρής!!!) σηκώθηκα όρθιος σε όλο το μαγαζί και πλησίασα ένα αναλόγιο που είχε ανοιχτό επάνω ένα βιβλίο. Πιο πολύ το κανά για να με βλέπει η γκόμενα...Εν τέλει αντί να πίνω, να καπνίζω και να κοζάρω άρχισα να διαβάζω μέσα στο ημίφως - κάποιες στιγμές άναβα και αναπτήρα - τα καρεδάκια με τα λόγια. Κι αντί να κοιτάω τη γκόμενα, εντός 2 λεπτών είχα βυθιστεί στο μαγικό κόσμο του Hugo Pratt...

Ανακάλυψα το Κόρτο Μαλτέζε εντελώς τυχαία. Για γκόμενα πήγαινα και .... άλλο με βρήκε. Αλλά δεν το μετάνιωσα ποτέ. Ούτε και ο ήρωας του Pratt με απογοήτευσε ποτέ. Αλλά να ξεκινάς την γνωριμία σου μαζί του με την θεϊκή "Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας", θεωρώ ότι η τύχη ήταν με το μέρος μου. Είναι το πρώτο κόμικ του Pratt στο οποίο εμφανίζεται ο Κόρτο και μάλιστα δεν έχει ξεκινήσει καν έτσι. Απλά ο Pratt αναπαριστά με απόλυτη ιστορική πιστότητα έναν υπέροχο κόσμο, την εποχή λίγο πριν το ξέσπασμα του Μεγάλου Πολέμου (του γνωστού σε μας Α' Π.Π.) και μέσα σε αυτήν κατάφερε να επιζήσει .... ναι να επιζήσει και ο Κόρτο!!! Παρά την φιλότιμη προσπάθεια του Συγγραφέα να τον ξεφορτωθεί...

Τρεις φορές ο συγγραφέας προσπαθεί να σκοτώσει τον Κόρτο, ο οποίος δεν είναι ο ήρωας του έργου. Ο ήρωας του έργου είναι ο Μεγάλος Αλμυρός Ωκεανός, Ο ΕΙΡΗΝΙΚΟΣ!!! Απ' αυτόν ξεκινά το κόμικ και σ' αυτόν καταλήγει. Όλοι οι άλλοι απλά συμμετέχουν. Το αν τελικά πρόσωπα απο το έργο δώσανε στον Pratt την δυνατότητα να ξεκινήσει τη σειρά του Κορτο Μαλτέζε αυτό είναι άλλη ιστορία. Εγώ ξέρω ότι απλά προσπάθησε τρεις φορές να τον βγάλει απο τη μέση. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι ούτε απο το μεγάλο κύμα ούτε απο τον πυροβολισμό, ούτε καν απο την πτώση απο τον Καλόγηρο στα βράχια θα είχε καταφέρει να γλιτώσει αν αυτό το αξιοπρεπέστατο κάθαρμα δεν κατάφερνε να κινήσει την περιέργεια του συγγραφέα. Είναι ο πρώτος ήρωας που κατορθώνει να επιβιώνει στην φαντασία του συγγραφέα και να κερδίσει όχι μόνο την ζωή του σε ένα κόμικ αλλά την δημιουργία και μιας ολόκληρης ζωής... Εξάλλου την τύχη την έφκιασε μόνος του. Όταν ήταν νέος παρατήρησε ότι το χέρι του δεν είχε τη γραμμή της ζωής. Έτσι πήρε το μαχαίρι του πατέρα του και ζλακ!χάραξε μία καλύτερη γραμμή...

Ο ναυτικός και καπετάνιος Κόρτο, γιός Άγγλου πλοιάρχου και μιας τσιγγάνας μάγισσας του Γιβραλνταρ, γεννιέται μέσα απο την θάλασσα. Όπως τον ξερνά η τρικυμία του Ειρηνικού, δεμένο πάνω σε μια σχεδία απο το πλήρωμα του πλοίου του που στασίασε. Γιατί την εξουσία την κατέχεις μέχρι την στιγμή που θα χρειαστεί να την εφαρμόσεις. Και φυσικά εκεί στις Νότιες Θάλασσες θα πέσει πάνω στο πλοίο του Ρασπούτιν, του Ρώσου... Απίστευτη προσωπικότητα, δαίμονας και παιδί, που όμως όλα του τα τρομερά σχέδια καταρρίπτονται πάνω στην περίεργη ηθική του Μαλτέζε. Ένα δίδυμο που θα δώσει απίστευτες ατάκες και φοβερές ιστορίες. Και οι δύο είναι καπετάνιοι του Καλόγηρου ενός μανιακού αιωνόβιου άγνωστου προσώπου που καταδυναστεύει και κυριαρχεί στις Νότιες Θάλασσες. Κανείς δεν ξέρει από που ήρθε ούτε και ποιός είναι. Στην πορεία του κόμικ καταλαβαίνουμε βέβαια την αλήθεια αλλά ακόμη και τότε παραμένει μια μυστηριώδης προσωπικότητα...

Και φυσικά εκεί εμφανίζεται και οι Γκροσβερνορ και τα ανίψια που έχει απάγει ο Ρασπούτιν. Τα οποία παιδιά αποτελούν τους καταλύτες του έργου αφού γι' αυτά και εξ αιτίας τους θα διαλυθούν όλα όσα ο Καλόγηρος έχτιζε... Και φυσικά ο έρωτας της μικρής Πανδώρας για τον καπετάνιο Κόρτο Μαλτέζε, ένας έρωτας που ξεκινά από την απέχθεια και την αδιαφορία, γίνεται σιγά σιγά εκτίμηση και στο τέλος γίνεται ανομολόγητη αγάπη. Από τότε αποτελεί την πιο αληθινή αγάπη του Κόρτο, σε ένα κύκλο γυναικών, οι οποίες πάντοτε τριγυρίζουν στο μυαλό του και πάντοτε ανατρέχουν απο την φαντασία στην πραγματικότητα λόγω των αναθυμιάσεων του χασισιού. Γιατί όλη η ζωή του είναι εκείνες οι γυναίκες που δέχτηκαν να βυθιστούν στα μάτια του για ένα βράδυ και να ονειρευτούν όλα τα ταξίδια του, αλλά το άλλο πρωί αρνήθηκαν να σαλπάρουν... Κι αυτός συνέχισε το ταξίδι που του επιφυλάσσει ο Pratt χωρίς παράπονο αλλά με μια δόση πίκρας να χαράζει το στόμα του...

Εν τέλει η ιστορία περιπλέκεται με το ξέσπασμα του Μεγάλου Πολέμου, την συμμετοχή του Καλόγερου στο Πόλεμο στο πλευρό των Γερμανών, οι οποίοι προσπαθούν μακριά απο τις βάσεις τους και ελέγχοντας έναν περιορισμένο χώρο στην Ινδονησία - τις Καϊζερίνες - να αντιπαρατεθούν στην απέραντη θαλασσοκράτειρα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Ο πλοίαρχος του Γερμανικού πολεμικού ναυτικού και διοικητής Υποβρυχίων Σλούτερ θα διεκδικήσει στα ίσια την καρδιά της νεαρής Πανδώρας στην προσπάθεια του να την σώσει από τον αδίστακτο Καλόγερο. Ο οποίος στο πρόσωπό της βλέπει το παρελθόν του. Αλλά ο πόλεμος... Είναι ο τελευταίος ρομαντικός πόλεμος και φυσικά ο Γερμανός υποπλοίαρχος δεν ξεχνά την ιπποτική του συμπεριφορά, αν και συμβιβάζεται δύσκολα ο ηθικός εγωισμός του με τις νέες τακτικές του πολέμου (καταβυθίσεις εμπορικών πλοίων). Ρομαντικός και "ευπρεπής" αλλά ακέραιος πάντα, μέχρι την τελευταία μοιραία στιγμή, σε αντίθεση με τον στυγνό ρεαλισμό του Κόρτο Μαλτέζε, που όμως παραμένει και ο ίδιος ακέραιος στις δικές του αξίες, αξίες που δεν υποδεικνύουν η θέση και η κοινωνία αλλά η πραγματικότητα. Αξίες το ίδιο ανθρώπινες, αν και πιο ρεαλιστικές και με περισσότερη δυναμική επιβίωσης. Το μυστικό του Καλόγερου που ήξερε ο Σλούτερ και δεν αποκάλυψε στους Βρετανούς για να σώσει τη ζωή του απο το απόσπασμα, στο στόμα του Κόρτο γίνεται ένα καλό διαπραγματευτικό χαρτί για να σώσει τον εαυτό του και τον Ρασπούτιν. Ναι τον Ρασπούτιν, που δυο φορές πήγε να τον σκοτώσει, αλλα που θα τον ακολουθεί ως το τέλος, σαν η ανάστροφη εικόνα του Κόρτο...

Γιατί αυτό που γοητεύει στο χαρακτήρα του Κόρτο είναι ότι είναι μες την εποχή του χωρίς να είναι ήρωας... Δεν είναι το χαζοαμερικάνικο κόμικ με τον ήρωα - υπεράνθρωπο κλπ. Είναι ένας καθημερινός άνθρωπος, ένας περιπετειώδης απλός τυπάκος που περιφέρεται, άθελά του, ανάμεσα στο χάος της παλιάς Βικτοριανής εποχής και στην σκληρή πραγματικότητα που οι αρχές του 20ου αιώνα γέννησαν. Παλεύει να επιζήσει σε ένα κόσμο που αλλάζει ταχύτατα και εντούτοις το πετυχαίνει χωρίς να προδώσει τους φίλους του ή τις δικές του αξίες. Απείθαρχος αλλά και εριστικός, υποκινητής καυγάδων, αλλά και υποστηρικτής αδυνάτων. Και το κυριότερο, δεν είναι καλός ούτε κακός. Απλά έχει μια απίστευτη ικανότητα να επιβιώνει γιατί έχει παντού την ικανότητα να κάνει φίλους, χάρις στην ειλικρίνεια και την εντιμότητά του, τον σωτήριο ρεαλισμό του και την αποδοχή του διαφορετικού.

Αλλά πάνω από όλα και πέρα από όλα είναι ένα αποκύημα της φαντασίας του Pratt. Η οποία τον φέρνει σε μια εποχή όπου ζήσανε μερικές από τις κολοσσιαίες προσωπικότητες των γραμμάτων και της διανόησης και με τις οποίες θα μείνει φίλος ως το τέλος. Τον Λόντον, τον Χεμινγουαίη, τον Έσσε, τον Μαν, τον Μπας Κάσσιντυ ακόμη και τον ίδιο τον Στάλιν, Συναντά στα χαρακώματα του Βορρά το πτώμα του Κόκκινου Βαρώνου, στην Πικαρδία, μόνο και μόνο για ένα μπουκάλι καλό κόκκινο κρασί Βουργουνδίας. Γιατί παρόλο που ζει μέσα στο Μεγάλο Πόλεμο, δεν θα συμμετάσχει ποτέ, παρά μόνο για να βγάλει χρήματα απο αυτόν, κι αυτό σε συνεργασία με όλους, Άγγλους, Αμερικάνους, Γάλλους αλλά και Γερμανούς Αυστριακούς, Ιταλούς... και έναν Έλληνα πολύ γνωστό.

Για τους λάτρεις του είναι όλη η ιστορία των χρόνων απο το 1905 έως και τον Ισπανικό Εμφύλιο Ένας άνθρωπος διατρέχει την Ιστορία και την ακουμπά. Δεν παρεμβαίνει. Απλά η Ιστορία είναι το φόντο στον καμβά των περιπέτειών του... Ονειρεύθηκε την ουτοπία του Μωρ στην Ευρώπη, κυνηγώντας χρυσό στην Κίνα, στην Νότια Αμερική, στην Καραϊβική και την αχανή Σιβηρία, ψάχνοντας το θησαυρό του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε μια άγνωστη Τουρκία των μεταοθωμανικών χρόνων για να καταλήξει στο Αφγανιστάν και απο κεί μέχρι τις άγριες πάμπες της Αργεντινής και την συμμορία των Κάσσιντυ και Κιντ, κάνοντας μια στάση για να χορέψει έναν ερωτικό tango... Και κάπου στις μάχες του Ισπανικού μετώπου χάνονται τα ίχνη του, πολεμώντας μόνο εκεί που, όπως λέει σε ανύποπτο χρόνο, αξίζει να πεθάνει κανείς: σε μια Επανάσταση....


Ω! η φαντασία του Hugo Pratt είναι ατέλειωτη...


ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ...